همه گیر شناسی ناتوانی های یادگیری کلامی و غیرکلامی در میان دانش آموزان دورۀ ابتدایی شهرستان مشهد

                                این پژوهش با هدف بررسی همه گیر شناسی  ناتوانی های یادگیری دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان مشهد صورت گرفته است. روش پژوهش حاضر علی – مقایسه ای می باشد و جامعة ‌آماری شامل کلیه ی دانش آموزان دختر و پسر دورۀ ابتدایی نواحی هفت گانه شهرستان مشهد بوده است. بدین منظور تعداد 780 آزمودنی(390 دختر و 390 پسر) از میان دانش آموزان دورۀ ابتدایی با روش نمونه گیری سهمیه ای و خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش مقیاس غربالگری دانش آموزان ناتوان یادگیری (مقیاس تجدیدنظرشده رتبه بندی دانش آموز) مایکل باست (1971) بود. (آزمون مذکور در دو بعد کلامی (ادراک شنیداری و زبان گفتاری) و سه بعد غیرکلامی (جهت یابی، هماهنگی حرکتی، رفتارشخصی_اجتماعی) بر مبنای چارچوب ارجاعی اختلال روان عصب شناسی جهت تشخیص ناتوانی های یادگیری تهیه شده است. نتایج حاصل از آزمون با استفاده از آزمون خی دو تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها نشان داد که: فراوانی ناتوانی های یادگیری کلی در کودکان مقطع ابتدایی را می توان حدود 18 درصد برآورد نمود و فراوانی پسران با ناتوانی های یادگیری بیش از دختران می باشد؛ و  در تمامی پایه های کلاسی فراوانی پسران با ناتوانی های یادگیری بیش از دختران است. فراوانی پسران و دختران با ناتوانی های یادگیری غیرکلامی بیش از ناتوانی های یادگیری کلامی است و فراوانی پسران در ناتوانی های یادگیری غیرکلامی بیش از دختران است.